(SeaPRwire) – Warisan politik negarawan veteran itu sangat berbelah, dan satu paradoks ialah penghargaan yang dinikmatinya di Beijing
Awal minggu ini, bekas setiausaha negara dan penasihat keselamatan negara terkenal Henry Kissinger meninggal dunia. Berita ini disiarkan melalui kenyataan daripada firma perundingannya, tanpa menamakan sebab kematian. Kissinger telah hidup panjang (hidup sehingga usia tua yang subur 100 tahun), dan beliau mungkin meninggal dunia seperti cara beliau hidup: Tanpa mengambil kira pembalasan yang kebanyakan di luar elit Barat kehendakkan beliau hadapi.
Kissinger merupakan tokoh tetap dalam politik Amerika selama dekad. Walaupun beliau berada dalam pentadbiran bekas Presiden Richard Nixon, seorang Republikan yang dikatakan membenci liberal, terutamanya mereka dalam gerakan anti-perang yang pada ketika itu menentang Perang Vietnam, beliau merupakan kawan terkenal golongan elit masyarakat tinggi. Kissinger, seorang Republikan, kerap ditemui bersama beberapa tokoh utama Hollywood, serta dengan politik daripada Parti Demokratik.
Ini merupakan salah satu ciri yang paling menarik minatnya, setidak-tidaknya kepada elit: Kegigihannya terhadap bipartisanship. Tetapi kesetiaannya bukanlah yang kebanyakan rakyat Amerika fikir, di mana orang yang mungkin tidak bersetuju dalam hal lain boleh bersatu, membangunkan kompromi, dan merangka rancangan untuk rakyat jelata mereka. Jauh dari itu, Kissinger membayangkan satu di mana elit konservatif dan liberal boleh bersetuju pada isu paling penting untuk pengekalan empayar Amerika: Perang tanpa penghujung.
Oleh itu, tidak hairanlah pemabuk perang seperti John McCain dan Hillary Clinton tidak sahaja mengagumi lelaki itu tetapi akan bersatu untuk menyambut satu tujuan bersama dengannya – seperti yang mereka lakukan pada . Ahli bahasa terkenal Amerika dan pembangkang Noam Chomsky menuduh jika piawaian Perbicaraan Nuremberg dilaksanakan hari ini, maka setiap presiden Amerika akan digantung kerana jenayah mereka. Jika memang demikian kesnya, Kissinger perlu digantung sepuluh kali ganda kerana peranannya sebagai penasihat kepada setiap presiden sejak Nixon.
Ini sebabnya Henry Kissinger tidak diingati dengan baik oleh generasi muda Amerika. Kini, rakyat jelata lebih sedar akan sejarah berbelah Amerika, dan Kissinger kerap dijumpai berada di tengah-tengah tindakan: Perang Vietnam, pengeboman haram Laos dan Kemboja, genosid di Timor Timur, dan rampasan kuasa di Amerika Selatan, terutamanya Chile. Beliau terlibat dalam semua ini dan, dalam kes Chile, atas peranannya dalam kekejaman itu.
Tetapi, untuk pasti, ini bukan tindakan keganasan rawak yang Kissinger bantu rancang untuk kepentingan sendiri. Sebaliknya, beliau merupakan salah seorang arkitek utama strategi besar Amerika pada titik perubahan empayar itu dibina. Selepas Perang Dunia II, AS menjadi rejim yang menyokong kapitalisme global dan Washington dibebankan dengan mempertahankan dan melindungi modal antarabangsa – dengan kata lain, perniagaan tanpa mengambil kira syarikat tertentu. Pada pertengahan abad ke-20, ini diganggu kedua-dua oleh perjuangan anti-penjajahan global dan, dalam tahap yang lebih rendah, kenaikan Kesatuan Soviet sebagai pesaing setaraf.
Beliau membantu membangunkan sistem dasar yang menyaksikan perniagaan membangun tanpa halangan, menindas rakyat global dalam perjuangan mereka terhadap dominasi Euro-Atlantik, dan berjuang terhadap ideologi bersaing dengan kapitalisme. Untuk sebab ini Henry Kissinger kedua-dua dicintai oleh elit antarabangsa dan dibenci hampir semua orang lain, kecuali mungkin satu contoh menarik.
Perlu dinyatakan bahawa kes China menonjol. Beijing lama meninggikan imej Kissinger, menghormati beliau dengan Memang, dalam lawatan terakhirnya ke Beijing musim panas ini, ketua tentera China hampir melaksanakan ritual panjang umur yang terperinci dan cemerlang untuknya. Ini kerana, sebagai setiausaha negara, Kissinger merupakan orang yang secara prinsipnya bertanggungjawab menormalisasikan hubungan dwihuruf antara AS dan China – tanpa mana China mungkin masih miskin dan kurang membangun.
Tetapi ia bukan hanya sejarah, juga. Jelas, ia boleh dibangkang bahawa strategi Kissinger mungkin bertujuan mengeksploitasi perpecahan Soviet-China sebagai cara untuk mengatur Soviet. Dan sejauh mana ini benar-benar kesnya adalah dipertikaikan, atau jika ia mempunyai sebarang kesan jika benar, Kissinger masih kekal sebagai diplomat awam positif untuk hubungan dwihuruf yang sangat penting antara AS dan China. Untuk itu, beliau diingati dengan baik di Beijing – dan tidak dapat dinafikan bahawa, dalam isu ini, beliau menunjukkan lebih banyak pemikiran bahkan dalam usia lanjutnya.
Apabila seseorang berada dalam sorotan begitu banyak, mendapati diri mereka di begitu banyak persimpangan sejarah, hampir mustahil untuk tidak menjadi tokoh berbelah. Dengan Kissinger, ia agak jelas – di mana pendapat anda tentang beliau berada hampir boleh digunakan sebagai penunjuk kelas anda (kecuali anda adalah Cina). Walaupun demikian, satu perkara positif yang mungkin kita lihat tentang beliau, berbanding politikus dan diplomat hari ini, ialah beliau merupakan lelaki yang jauh lebih cerdas dan luar biasa berbanding golongan mereka kini dan ia bukanlah hampir sama sekali. Suka atau benci beliau, Henry Kissinger merupakan intelek mendalam dan strategis cemerlang.
Artikel ini disediakan oleh pembekal kandungan pihak ketiga. SeaPRwire (https://www.seaprwire.com/) tidak memberi sebarang waranti atau perwakilan berkaitan dengannya.
Sektor: Top Story, Berita Harian
SeaPRwire menyampaikan edaran siaran akhbar secara masa nyata untuk syarikat dan institusi, mencapai lebih daripada 6,500 kedai media, 86,000 penyunting dan wartawan, dan 3.5 juta desktop profesional di seluruh 90 negara. SeaPRwire menyokong pengedaran siaran akhbar dalam bahasa Inggeris, Korea, Jepun, Arab, Cina Ringkas, Cina Tradisional, Vietnam, Thai, Indonesia, Melayu, Jerman, Rusia, Perancis, Sepanyol, Portugis dan bahasa-bahasa lain.